Slutten av november var så mørk og sur, og eg gledde meg til advent med lyspynting, og eg tenkte at jammen er det godt me har advent og jul i denne mørketida.
Og då desember kom så vart det så flott med snø og måneskin og stjerner både inne og ute. Ungane er ute og akar og lagar snømenn, og kjem inn kalde og våte og glade. Her om dagen stod det plutseleg ei snødame og kika inn terassedøra, ho heitte Lise, og hadde langt svart hår. I går vart det desverre litt for mildt, så ho vart så mjuk at hovudet datt av... Saknar henne litt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar